18.1.11

Παρέμβαση ΠΟΕΔΗΝ για τον μετασχηματισμό των Ψυχιατρείων



Π.Ο.Ε.ΔΗ.Ν.

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΩΝ



                                                                                                                                               ΑΘΗΝΑ 12/1/2011
ΑΡ.ΠΡΩΤ. 2075


ΠΡΟΣ: ΥΠΟΥΡΓΟ ΥΓΕΙΑΣ & ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

ΚΟΙΝ.: 1. ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ Θ.Ψ.Π. ΧΑΝΙΩΝ
             2. ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΩΝ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΩΝ


                Κύριε Υπουργέ,
                Είναι σαφής η δέσμευση του Ελληνικού Κράτους που έγινε στα πλαίσια χρηματοδότησης του προγράμματος Ψυχιατρικής Μεταρρύθμισης για σταδιακή κατάργηση της Ασυλικής μορφής των Ψυχιατρικών Νοσοκομείων.
                Όμως στην πραγματικότητα τα χρονοδιαγράμματα δεν τηρήθηκαν αφ’ ενός από την έλλειψη απαραίτητων εθνικών πόρων (ως εκ τούτου αδυναμία απορρόφησης αντίστοιχων κοινοτικών κονδυλίων) και αφετέρου από τις αντιστάσεις κοινωνικών ομάδων που συστηματικά εμποδίζουν την ανάπτυξη μονάδων στη κοινότητα.
                Στο διάστημα αυτό τα Ψυχιατρικά Νοσοκομεία ανέπτυξαν σημαντικό δίκτυο υπηρεσιών στα όρια του Νοσοκομείου αλλά και στη Κοινότητα (πρωτοβάθμιες υπηρεσίες, ξενώνες, διαμερίσματα, επαγγελματικές δραστηριότητες, τμήματα παρέμβασης στη κρίση, οξέων περιστατικών, γηροψυχιατρικά κ.α.)
                Οι δομές αυτές είναι στον «ΑΕΡΑ» αφού ποτέ δεν εντάχθηκαν στους οργανισμούς.
                Το Δημόσιο Σύστημα Ψυχικής Υγείας θα καταρρεύσει χωρίς τη λειτουργία και τις υπηρεσίες που προσφέρουν τα Ψυχιατρικά Νοσοκομεία, αφού η τομεοποίηση των υπηρεσιών ψυχικής υγείας δεν προχώρησε και τα Γενικά Νοσοκομεία δεν ανέπτυξαν τα απαραίτητα ψυχιατρικά τμήματα.
                Τα Ψυχιατρικά Νοσοκομεία, εάν πολιτική βούληση είναι το Δημόσιο Σύστημα Ψυχικής Υγείας  οφείλεται να τα μετασχηματίσετε σε ΝΟΜΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ που θα περιλαμβάνουν τα δίκτυα, τις μονάδες και τις δομές που απέκτησαν με πόρους της κοινότητας και του ελληνικού λαού.
                Οι ιδιώτες «μυρίστηκαν ψητό» και άρχισαν ήδη τις επενδύσεις σε ιδιωτικά Ψυχιατρικά Νοσοκομεία (αλήθεια αυτό τα επιτρέπει η Ευρωπαϊκή Ένωση;) και εξωνοσοκομειακές δομές αποασυλοποίησης ευελπιστώντας σε μεγάλα κέρδη από την συρρίκνωση του Δημόσιου Τομέα και την ιδιωτικοποίηση του πυρήνα του Κοινωνικού Κράτους.

ΓΙΑ ΤΗΝ Ε.Ε. ΤΗΣ ΠΟΕΔΗΝ

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                                               Ο ΓΕΝ.ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ



ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΟΥΤΣΙΟΥΜΠΕΛΗΣ                                   ΕΡΜΗΣ ΚΑΣΣΕΣ

ΚΟΨΙΜΟ ΠΙΤΑΣ

11.1.11

Παρέμβαση για νέο Ν.Π.Δ.Δ.



Αρ.πρωτ. 839 ΧΑΝΙΑ 10-1-2011

ΠΡΟΣ: Υπουργό Υγείας & Κοιν.Αλληλεγγύης
Υφυπουργό Υγείας & Κοιν.Αλληλεγγύης
Γεν. Γραμματέα Υγείας
Γεν. Γραμματέα Πρόνοιας
Δ/νση Ψυχικής Υγείας
Πρόεδρο Υ.ΠΕ Κρήτης
Διοκήτρια Θ.Ψ.Π.Χ.
Δ.Σ. Θ.Ψ.Π.Χ

ΚΟΙΝ: Π.Ο.Ε.ΔΗ.Ν


Ένα ακόμα επεισόδιο στο σήριαλ του Οργανισμού του Ψυχιατρείου Χανίων βρίσκεται σε εξέλιξη.
Γνωρίζουμε τις δεσμεύσεις της χώρας μας απέναντι την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις σχετικές δεσμευτικές ημερομηνίες. Γνωρίζουμε όμως επίσης την υποχρέωση του Ελληνικού κράτους μετά το πέρας των χρηματοδοτήσεων από τα Ευρωπαϊκά προγράμματα να λειτουργεί όλες τις δομές που δημιουργήθηκαν χρηματοδοτώντας τις με εθνικούς πόρους.
Οι δεσμεύσεις δεν τηρήθηκαν (όπως γίνεται συνήθως). Υπό επιτήρηση τέθηκε η Ελλάδα για την ολοκλήρωση της μεταρρύθμισης, νέα ‘’σύμφωνα’’ και ‘’μνημόνια’’ υπογράφτηκαν, νέες δεσμεύσεις και νέες καταληκτικές ημερομηνίες.
Στην τοπική κοινωνία έχει στο μεταξύ περάσει το μήνυμα ότι το ψυχιατρείο δεν υπάρχει πια. Και είναι αλήθεια, όχι όμως όλη η αλήθεια. Εμείς οι εργαζόμενοι πρέπει να εξηγούμε σε κάθε ευκαιρία το τι έχει ακολουθήσει την ασυλική περίοδο του ψυχιατρείου, τις νέες δράσεις και δομές που λειτουργούν, τα άπειρα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε καθημερινά στη δουλειά μας στις στεγαστικές δομές αλλά και στις κοινοτικές υπηρεσίες, προβλήματα που οφείλονται σε μεγάλο βαθμό στην απραξία, την αδράνεια επί σειρά ετών των υπευθύνων, στην απουσία θεσμικού πλαισίου που να μας καλύπτει, στην ολοφάνερη υποχρηματοδότηση του συστήματος.
Όλα αυτά τα χρόνια οι εργαζόμενοι βρίσκονται σε μια ατέλειωτη εργασιακή αβεβαιότητα και σε μια διαρκή εκκρεμότητα. Σήμερα καταργείται ο οργανισμός-αύριο καταργείται ο οργανισμός, κάποιοι μάλιστα έχουν και ‘’ασφαλείς πληροφορίες’’ για συγκεκριμένες ημερομηνίες που θα ‘’μεταφερθούμε’’ στο Γενικό Νοσοκομείο. Και ενόψει της επικείμενης ‘’κατάργησης’’ μας, εδώ και χρόνια δεν γίνεται καν επιλογή προϊσταμένων τμημάτων.
Οι εναλλαγές κυβερνήσεων, υπουργών, υφυπουργών, γραμματέων και υπηρεσιακών παραγόντων δεν φάνηκαν ικανές από μόνες τους να ξεμπλέξουν το ‘’γόρδιο δεσμό’’ του ψυχιατρείου Χανίων. Φάνηκε ότι κανείς τελικά δεν θέλησε πραγματικά να λύσει το πρόβλημα και ο καθένας το κληροδοτούσε στον επόμενο. Κι έρχεται πρόσφατα ο υπουργός να δηλώσει ότι ‘’άμεσα και τολμηρά θα προχωρήσει στην τυπική κατάργηση του Ψυχιατρείου’’. Δεν έχει γίνει όμως γνωστό το πώς θα το κάνει αυτό και ποιό θα είναι το τοπίο την επόμενη μέρα.
Η δική μας θέση εξακολουθεί να είναι πάγια και διαχρονική. Τόσο διαχρονική που κινδυνεύει να χαρακτηριστεί γραφική. Το ‘’παλιό ψυχιατρείο’’ πρέπει επιτέλους να αποκτήσει ένα νέο οργανισμό, να μετατραπεί σε ένα καινούριο Ν.Π.Δ.Δ. που θα περιλαμβάνει το Κ.Ψ.Υ., τις στεγαστικές δομές και τις κοινοτικές δράσεις που ήδη λειτουργούν, καθώς και νέες δράσεις που ενδεχομένως σχεδιαστούν. Διότι τα σενάρια της ‘’ενοποίησης’’ με το Γενικό Νοσοκομείο, εμπεριέχουν τον άμεσο κίνδυνο της απαξίωσης και κατάρρευσης του δικτύου των κοινοτικών υπηρεσιών ψυχικής υγείας. Μέσα στα σφιχτά δημοσιοοικονομικά πλαίσια που οι διοικήσεις των νοσοκομείων θα είναι πλέον υποχρεωμένες να λειτουργήσουν, τα πρώτα θύματα των όποιων περικοπών δεν αναμένεται να είναι άλλοι παρά οι ψυχικά ασθενείς που έχουν την λιγότερη διεκδικητική ικανότητα. Συνεπώς η αυτονομία του συστήματος ψυχικής υγείας είναι απαραίτητη, τουλάχιστον σε περιοχές όπως η δική μας που διαθέτουν πληθώρα στεγαστικών και άλλων δομών.
Για δε χρήση των χώρων που απελευθερώθηκαν μετά την έξοδο των ασθενών από το ψυχιατρείο, αυτή θα πρέπει να ιδωθεί μέσα σε μια προοπτική ανταποδοτικότητας προς όφελος των ασθενών, σε ένα πλαίσιο εξασφάλισης θέσεων απασχόλησης.
Οι εργαζόμενοι του ψυχιατρείου επί μακρόν ‘’έβαλαν πλάτη’’ για την υλοποίηση – της μεταρρύθμισης, με τις αδυναμίες, τα λάθη , τα αμέτρητα προβλήματα της . Πίστεψαν σ’ αυτήν και έδωσαν τα πάντα για να πετύχει. Και δεν μπορεί παρά να αντιδρούν στην απαξίωση και την αποδόμηση του έργου τους. Θέλουν να το δουν να στηρίζεται από την πολιτεία και να ενισχύεται με πόρους ανθρώπινους και οικονομικούς. Θέλουν να τερματιστεί επιτέλους αυτή η μακροχρόνια αβεβαιότητα στα εργασιακά τους।

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΠΑΝΗΓΥΡΑΚΗΣ

Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΜΑΝΟΛΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗΣ